2013 Charcoal on canvas 230 x 300 cm
2016 - 2018 Charcoal on canvas 220x 270 cm
2013 220 x 270 cm Charcoal on canvas
2013 220 x 270 cm Charcoal on canvas
2009-2016 220 x 260 cm Charcoal on canvas
2014 220 x 270 cm Charcoal on canvas
2014 220 x 270 cm Charcoal on canvas
|
2015
|
2018 Charcoal on canvas 220x 270 cm
2016 Charcoal on canvas 220x 270 cm
2018 Charcoal on canvas 220x 270 cm
2019 Charcoal on canvas 220x 270 cm
For the past 12 years, I have concentrated on drawing, using mostly charcoal on canvas. I use the charcoal in a precise way – as if it were a pencil – to draw repeated fine, vertical lines. I also use it as a painter would, almost never erasing, just adding material with the goal of exploring light through the relationship between gray and black. As I draw with charcoal, various shapes emerge slowly from the surface of the canvas. These forms accumulate, are juxtaposed with each other and sometimes melt into each other in a sort of mutual dependence. The idea behind the work is to create a sense of oscillation and uncertainty about where we stand, to create a world in which the familiar is transformed into something alien. Vague figures coexist with motifs or mysterious, fragmentary landscapes. The forms are linked with each other through a controlled yet unpredictable evolution, since the process – which is vital to my work – involves building up successive layers of charcoal until the final image is formed. This process allows me to create a channel between the conscious and the subconscious.
Katerina Christidi 2020
Η έρευνα μου επιχειρεί τη διευρευνηση ενός κόσμου άγνωστου όπως μου αποκαλύπτεται από την καλλιτεχνική διεργασία, ασταθών σχέσεων μεταξύ της φιγούρας και του περιβάλλοντος. Η φιγούρα πάιρνει μορφή καθώς δημιουργείται μαζί με το περιβάλλον, άλλοτε αποσπάται από αυτό άλλοτε μετατρέπεται σε αναπόσπαστο δομικό στοιχείο του, σε μία σχέση συνεχούς αλληλοεπίδρασης. Τα έργα στηρίζονται στη δημιουργία ενός οικείου-ανοίκειου χώρου, συνδυάζοντας στοιχεία που αντιτίθενται, προστίθενται το ένα πάνω στο άλλο επικαλυπτόμενα, ή στο τέλος συνγχωνεύονται.
Προσπαθώ να φέρω στην επιφάνεια μία αίσθηση ταλάντευσης και αβεβαιότητας για το πού πραγματικά βρισκόμαστε, μέσα από ένα διάλογο διαφορετικών επιπέδων αναπαράστασης. Οι φόρμες συνδέονται μεταξύ τους με μία ελεγχόμενα απρόβλεπτη ανάπτυξη, αφού η διαδικασία δόμησης του έργου-πρωταρχικής σημασίας για μένα-, γίνεται με τρόπο συνειρμικό και με διαδοχικές στρώσεις μέχρι να εμφανιστεί η εικόνα. Αυτός ο τρόπος κτισίματος επιτρέπει την δημιουργία ενός διαύλου μεταξύ συνειδητού και υποσυνείδητου.
Photos by Raphael Chipault
Copyright ADAGP/Paris 2013-2019
Sublimes!!!
RépondreSupprimerMerci beaucoup Vanessa mou !
Supprimer